சிவகங்கை மாவட்டம் திருப்புவனம் வைகைக்கரையில் திதி கொடுக்க வருவோர் தரும் பொங்கலை, குவிந்து கிடக்கும் குப்பையோரம் சுகாதாரமாக(?) சாப்பிடும் சிறுமிகளும், சிறு பன்றிகளும். இதனைத்தான் சமத்துவப்பொங்கல் என்பதோ. (தினமலர் 8/1/2012)இந்தியாவில் பெண்கள் மற்றும் குழந்தைகளின் வாழ்வு மேம்பட ஒவ்வொரு ஆண்டும் ஐக்கிய நாடுகள் சபை பல கோடி ரூபாய் நிதியுதவி செய்கிறது. இந்த பல கோடி ரூபாய் மத்திய அமைச்சகங்களுக்கு பங்கு போட்டு கொடுக்கப்படுகிறது.
[நிதி ஒதுக்கீட்டின் தற்போதைய நிலவரம் இது - The schemes/programmes that address violence against women are budgeted both in the Union and the State budgets (depending upon whether it is a Centrally sponsored scheme, or is a State scheme). It is not possible to give the exact budgetary allocation as many Ministries meet the expenditure from their general budget. There is gender budgeting in India and Gender Budget Statement (Statement 20) is part of the Union Budget. It includes grants for demands from different ministries/departments. Grants under Part A deal with 100 per cent women specific programmes and Part B deal with 30 per cent women specific programmes. For the year 2010-2011, the total allocation is Rs. 67,749.80 crores (Rs. 19,266.05 crores for Part A and Rs 48,483.75 crores for part B).]
நாட்டில் இவ்வளவு ஒதுக்கீடு நடந்துகொண்டிருந்தாலும் இந்தியக் குழந்தைகளின் நிலை ஏன் இப்படி இருக்கிறது என்று சற்று ஆராய்ந்து பார்த்து தேசிய மகளிர் வாரியத்தின் நிதி தணிக்கை அறிக்கையை பார்த்தால் உங்களுக்கே பதில் தெரியும்.
படத்தின் மீது ‘கிளிக்’ செய்து பெரிதாக்கிப் படிக்கலாம்
